پنجم اسفند تولد داریم، تولد خواجه نصیرالدین طوسی که به خاطر تلاشهاشون روز مهندس نامگذاری شده. با این نامگذاری خیلی از متولدین دهه شصت صاحب روز شدن و اگر پسر بودن و هیچ روزی به نامشون نبوده دیگه خوش به حالشونه. رو به راه هم این روز خجسته رو به همه مهندسین تبریک میگه.

حتی گوگل هم تولد خواجه نصیرالدین طوسی رو تبریک گفته.
خواجه نصیرالدین طوسی و تجربههای خاص
خوشبختانه خواجه نصیر الدین از هجوم مغول در امان مونده و دست مغولها حداقل از روز مهندس در تقویم کوتاه مونده. ایشون مدتی بهم همراه اسماعیلیان در قلعه الموت که الان مقصد سفر خیلی از ماجراجوهای ایرانی و خارجی هست، زندگی کرده. پس الموت شاید برای افراد عشق سفر آرزو باشه، اما برای خواجه نصیرالدین خاطرهای بیش نبوده. بعدش خواجه نصیر مهندس ما وارد دم و دستگاه هلاکو خان شده و فصل جدیدی در زندگیش رقم خورده. گویا جون خواجه برای شاه ایلخانی خیلی عزیز بوده و پادشاه تو همه سفرها خواجه نصیرالدین رو با خودش میبرده که خدای نکرده اتفاقی نیافته براش. دیگه چی از این بهتر؟ هم فال و هم تماشا.
خواجه از رصد در مراغه تا سفر به ماه
خلاصه خواجه نصیرالدین طوسی دوران پر فراز و نشیبی داشته ولی خداراشکر زحماتش به نتیجه نشسته. شاید باورتون نشه، دستاوردهای خواجه نصیرالدین اینقدر مهم بوده که یه دهانه آتشفشانی ۶۰ کیلومتری در کره ماه به اسمش نامگذاری شده. پس برای سفر در آینده به کره ماه باید حواسمون باشه که دهانه آتشفشانی خواجه نصیرالدین طوسی رو از دست ندیم. حتی اگر شده از هتل محل اقامت در نیمکره شمالی ماه به نیم کره جنوبی بریم. سلفی هم بگیریم و برگردیم.
[tds_note] اگر به نجوم علاقه دارین تجربه رصد با بهترین تلسکوپ ایران مرکزی رو در سایت رو به راه از دست ندید! [/tds_note]
دستاورد دیگه بخوایم نام ببریم، میرسیم به رصد خانه مراغه. جایی که الان شهر مراغه رو به اسمش میشناسیم و یکی از جاذبههای اصلی سفر به این شهره. کلا شما تصور کنید اگر دانشمندها و مهندسان ایرانی در طول تاریخ نبودن، این همه آثار باستانی در کشور ما وجود نداشت. برنامهریزی خیلیامون هم برای سفر محدود میشد به طبیعت گردی. پس باید پاشیم دست تک تک دانشمندها و مهندسان تاریخ ایران رو ببوسیم و برگردیم. هرچند خیلیاشون گمنام هستند ولی خب اگر بتونیم به گذشته سفر کنیم، اونا هم پیداشون میکنیم.
راهنمایان گردشگری، مهندسان علاقهمند به سرگرمی و سفر
شاید براتون جالب باشه در فضای سفر، خیلی از راهنماها، مهندسایی هستن که یا پاره وقتی تو کار گردشگری هستند یا اینکه کلا شغل مهندسی رو گذاشتن کنار و چسبیدن به سفر. حالا یه بحثش میتونه درآمدش باشه که دیگه در زمان عقبگرد گردشگری با ویروس کرونا کلا به صفر رسیده. دلیل دیگهش هم میتونه عشق به کار پرهیجان راهنمایی گردشگری باشه. چرا که خیلی از مهندسا آدمهای پر جنب و جوش و ماجراجو هستن. تازه هم باهوش بودن که تونستن رشته دانشگاهی مهندسی رو قبول بشن.
پس اگر این دفعه راهنمای گردشگری سفرتون داشت در مورد افت فشار و تغییرات سرعت هوا در بادگیر صحبت میکرد، شک نکنید که با یه مهندس مکانیک سیالات طرف هستید. اگر کاهگل رو به عنوان اولین کامپوزیت دنیا معرفی کرد، مطمئن باشین مهندسی پلیمر خونده. کسی که از تنش و کرنش بین گنبد مسجد و دیوارهای ایوونش میگه، صد در صد مهندس عمرانی هست که به زمینه گردشگری روی آورده. خب این خیلی خوبه! این که راهنمای شما هم تحصیل کردست. هم باحاله. هم با کلاسه. جالبش اینه که تو ایران روز مهندس 5 اسفنده یعنی دقیقا پسفردای روز جهانی راهنمایان گردشگری.
فرصتی برای سرگرم کردن دیگران با تجربههای در حین کار مهندسی
خب وقتی مهندسان در نقش راهنمایان گردشگری اینقد خوب میتونن، بقیه رو سرگرم کنن و به اطلاعات گردشگرها اضافه کنن، پس صد در صد میتونن تجربههای کار مهندسی رو هم به جاذبه تبدیل کنن. تجربههای با حال و حتی خنده دار کاریشون در فضای مهندسی واقعا میتونه جذاب باشه. اینطوری هم به بقیه از شرایط کارشون گفتن و هم میشه به سرگرمیهای در دسترس و مفید مردم اضافه کرد. البته پیشنهاد رو به راه اینه. به هرحال یه مهندس باحال خودش کلی خلاقیت داره برای برگزاری برنامههای سرگرمی.
[tds_info]رو به راه این فرصت رو به مهندسان عزیز داده تا از خاطراتشون در حین کارهای مهندسی بگن، کافیه برنامه آنلاین “خاطرات جذاب صنعت فولاد” یا “خاطرات صنعت نفت و الکترونیک” رو ببینید [/tds_info]
سخن آخر
مهندسین عزیز! امیدواریم هر جا که هستید، همه چی خوب و خوش و روبراه باشه و اوضاع بر وفق مراد. با توجه به حضور بعضی از همکاران شما در صنعت گردشگری، شاید شما هم در کنار کارتون بتونید برای اجرای بعضی برنامههای سرگرم کننده در سایت رو به راه دست به کار بشین.
دیدگاهتان را بنویسید